Związki międzykulturowe. Jak przełamać bariery kulturowe i stworzyć silną relacj

Związki międzykulturowe. Jak przełamać bariery kulturowe i stworzyć silną relację?

Jak można domyślić się, pary międzykulturowe, międzywyznaniowe czy międzynarodowe narażone są na większą ilość problemów niż związki tych osób, które pochodzą z tego samego kręgu kulturowego czy religijnego. Pary międzykulturowe muszą radzić sobie nie tylko z samymi wyzwaniami związanymi z dynamiką i funkcjonowaniem związku; pamiętajmy, że takie osoby mają głęboko zakorzenione przekonania, oczekiwania i potrzeby o podłożu narodowym, kulturowym i wyznaniowym. Takie pary są także pod niemałą presją społeczeństwa, rodziny oraz znajomych.

"Większy" poziom trudności i większe wyzwania wcale nie oznaczają, że takie związki skazane są na niepowodzenie. Co więcej, satysfakcja za cierpliwość, zaangażowanie i wysiłek włożony w budowanie takiego związku jest znacznie większa niż w przypadku związków monokulturowych. Inspirujące podróże, poznawanie kolejnego języka, odkrywanie nowych tradycji, przekraczanie własnych ograniczeń – to dodatkowe bonusy, oprócz oczywiście zwyczajnej, ludzkiej satysfakcji z życia w duecie.

Na czym polega czar związku z obcokrajowcem?

Związek z obcokrajowcem z pewnością jest fascynujący. Partnerzy rozwijają się (obok siebie lub na odległość), poznając nową kulturę i język, nowych ludzi, nowe miejsca, nowe zwyczaje, zapachy, smaki. Mogą wspaniale czerpać z tej różnorodności, by poszerzać swoją wiedzę, doświadczenie i horyzonty myślowe. W takim związku partnerzy zazwyczaj zdają sobie sprawę, że choć wiele ich łączy, to także wiele ich dzieli. Mając większą świadomość wyzwań, jakie ich czekają, bardziej rozważnie postępują w każdej sferze życia. Precyzyjnie dobierają słowa (często poziom języka nie pozwala na swobodną komunikację), okazują szacunek i zrozumienie, nie interpretują słów czy zachowań przez pryzmat "wad i zalet", ale – różnic kulturowych.

Osoba, która żyje z obcokrajowcem, często zmienia swoje dotychczasowe schematy swojego zachowania; taka osoba jest bardziej otwarta, wyrozumiała, pomocna. Często wychodzi poza swoją strefę komfortu, staje się bardziej elastyczna i tolerancyjna. To wszystko sprzyja zwiększeniu odczuwania zadowolenia z życia, a więc – i większej satysfakcji ze związku.

Problemy w związku międzykulturowym

Bywa jednak, że nie wszystko wygląda tak pięknie, jak na obrazku z rajskich wakacji. Przyczyną trudności w związku międzykulturowym mogą być bardzo różne oczekiwania partnerów (wynikające również z dotychczasowych doświadczeń) co do każdego obszaru życia – seksu, wierności, autonomii, religii, poglądów, stylu życia, potomstwa, pracy i zarabiania, obowiązków domowych. Czasem też pojawia się brak akceptacji partnera ze strony rodziny, czy też po prostu trudności komunikacyjne z powodu słabej znajomości języka. Kłopoty często sprawia także miejsce zamieszkania; gdy jedna osoba żyje w kraju drugiej, ta druga "gra na własnym boisku" i to ona ma "przewagę". Druga strona jest w gorszej pozycji i może też wykorzystywać tą pozycję, domagając się ciągłej opieki i zainteresowania. Nie każdy też umie szybko odnaleźć się w nowym miejscu; zdarza się, że osoby czują się wyalienowane, a nawet mogą popaść w depresję

Osłabieniu relacji sprzyja także zbyt duże poświęcenie się w celu zbudowania związku międzynarodowego; dzieje się tak np wtedy, gdy jedna strona zaczyna tracić tożsamość kulturową. Owszem, życie w kulturze ukochanego pomaga go lepiej zrozumieć i zaakceptować, lecz zbyt daleko idąca chęć upodobnienia się do niego wpływa negatywnie na poczucie własnej wartości i odrębności. Nasze biuro matrymonialne, raz na jakiś czas, odwiedzają osoby mające za sobą doświadczenia w znajomościach z obcokrajowcami.

Jak zbudować dobry związek z obcokrajowcem?

Zanim zdecydujecie o wspólnym życiu, warto poświęcać jak najwięcej czasu na wzajemne poznawanie siebie. Dzielcie się opowieściami z dzieciństwa, rozmawiajcie o planach na przyszłość, starajcie się zrozumieć świat partnera, obserwujcie jego zachowania, emocje, poznawajcie jego bliskich, wyobrażajcie sobie, czy bylibyście gotowi przeorganizować swoje życie pod kątem tej relacji. Ważna jest otwarta komunikacja; nie ma głupich pytań! Jasno i konkretnie określajcie swoje potrzeby i oczekiwania co do związku, potomstwa, podziału obowiązków, wydatków, zainteresowań. Ważne jest także skupienie się na tym, co partnerów łączy. Różnice zaś powinny być postrzegane jako element wzbogacający życie, a nie wymagający drastycznej zmiany (również przeciwko sobie).

Pielęgnacja związku międzykulturowego wymaga z pewnością zlepek takich cech charakteru jak  otwartość, szacunek, niezależność, akceptacja różnorodności, odwaga. Co istotne, takie kompetencje można w sobie wykształcić – wystarczy dobra wola, zrozumienie, zaangażowanie i chęć zadbania o relację.