Poradnik dla rodziców samotnie wychowujących dzieci

Poradnik dla rodziców samotnie wychowujących dzieci – jak równoważyć życie zawodowe, rodzicielskie i uczuciowe.

Samotne macierzyństwo lub ojcostwo – zarówno to z wyboru, jak i na skutek okoliczności zewnętrznych, jest obarczone wieloma trudnościami dnia codziennego. Samotne wychowywanie dzieci dotyczy, w większym stopniu, kobiet. Choć oczywiście nie można generalizować; zdarza się, że nasze biuro matrymonialne odwiedzają samotni ojcowie.

Przemiany społeczne, jakie zaszły na przestrzeni lat sprawiły, że rola kobiety w środowisku, zarówno tym domowym, jak i zawodowym, uległa znacznej przemianie. Kobieta (i coraz lepiej radzą sobie mężczyźni) coraz częściej łączy obowiązki zawodowe z obowiązkami rodzinnymi. W międzyczasie powinna znaleźć jeszcze miejsce na samorozwój, pasje i odpoczynek. Współczesna kobieta powinna być zarazem przedsiębiorcza, niezależna, aktywna, jak i ciepła, zadbana, opiekuńcza. U podstaw jej sukcesu życiowego powinna leżeć zdolność zrównoważenia ról związanych z rodziną i pracą.

Praca zawodowa, opieka nad dziećmi, prowadzenie domu i wiele innych, codziennych czynności, skutkują tym, iż samotnym rodzicom brakuje zwyczajnie tzw. czasu dla siebie – czasu na odpoczynek, rozwijanie swoich zainteresowań, życie towarzyskie. W konsekwencji, taki rodzic oprócz przeciążenia i zmęczenia, odczuwa często poczucie winy, niskiej wartości, smutki, a nawet żalu (m. in. do drugiego rodzica, który już zdążył ułożyć sobie życie i jest w nowym związku). Mimo różnych trudności, z jakimi na co dzień zmagają się, dostrzegają też u siebie większą motywację, siłę, zaradność, dobrą organizację czasu. W dużej mierze wynika to z faktu, że mają poczucie, a często faktycznie tak jest, że są zdane wyłącznie na siebie. Związek z osobą mającą dzieci z poprzedniej relacji jest obarczony podwójną odpowiedzialnością, ponieważ dzieci zawsze będą obok, a nawet między nowymi partnerami.

Argumenty na rzecz "poświęcenia" i "podporządkowania" swojego życia dziecku/dzieciom brzmią najczęściej tak: Czuję się winna, gdy idę na randkę i zostawiam córkę pod opieką babci", "Nie powinnam myśleć tyle o sobie". Tymczasem przekonujemy: Samotny rodzic też ma prawo do miłości. A jego/jej dziecko do tego, by mieć jeszcze jedną osobę do kochania czy zaprzyjaźnienia się. Kiedy już pierwsze rozmowy z dzieckiem/dziećmi masz już za sobą i powoli ustają wątpliwości, możesz korzystać z życia, układając je sobie na nowo. Nigdy nie zapominaj o sobie. Pamiętaj, że – tak jak twoje pociechy – ty również masz prawo do własnego zdania, wolności wyboru oraz spełnienia w miłości. Kiedy rodzic zaczyna spotykać się z kimś nowym, dziecko najczęściej reaguje na to negatywnie, przynajmniej na początku, w tej pierwszej reakcji. Może poczuć, że nowa osoba "zagrozi" mu, zabierze uwagę ukochanego rodzica lub w jakikolwiek sposób zastąpi go. Dlatego też ważne jest, aby rodzic i jego nowy partner postarali się pomóc dziecku zrozumieć, że związek dorosłych nie wpłynie na uwagę i miłość, jaką rodzic daje dziecku. Ważne, aby dziecko poczuło się bezpiecznie i komfortowo w nowej sytuacji rodzinnej. Otwarta rozmowa pozwoli dziecku zrozumieć, że jego myśli i uczucia są ważne, a rodzic może odpowiedzieć na wszelkie pytania, które nurtują jego pociechę.

Jak pogodzić pracę, dziecko i pracę?

Pogodzenie pracy, z samotnym wychowywaniem dziecka i dbałością o związek to niełatwe zadanie, ale do zrealizowania; z pewnością jednak wymaga czasu, cierpliwości, organizacji i determinacji. W dzisiejszych czasach wiele osób zmuszonych jest do łączenia obu tych dziedzin życia, ze względu na konieczność zarabiania pieniędzy oraz dbałość o rozwój kariery zawodowej. Stwórz sobie harmonogram. Zarówno praca, wychowanie dziecka i związek wymagają odpowiedniego planowania czasu. W harmonogramie powinny znaleźć się stałe punkty, np. czas pracy, czas na odbieranie dziecka ze szkoły, czas na posiłki, czas naukę i zabawę.

Jeśli ty lub partner macie elastyczny grafik pracy, możecie go wykorzystać w taki sposób, abyś mógł/mogła spędzać więcej czasu z dzieckiem. Dziel się obowiązkami ze swoim partnerem. Możecie wspólnie ustalić, że jedno z was będzie zajmowało się dzieckiem rano, a drugie – popołudniu czy wieczorem. Jedno z Was może zostać z dzieckiem w dni, gdy przedszkole czy szkoła jest zamknięta, a drugi - w pozostałe dni. Wspólnie bądź naprzemiennie możecie zajmować się zakupami, gotowaniem czy sprzątaniem. Wykorzystaj technologię; wiele zadań można dziś wykonać online. To pozwala na duże oszczędności w czasie.